10 aylık olduk..

 Emirhan'ım, minik pisiciğim 10.ayını doldurdu bugün.. İlk aylarda "bu çok minik yaa, ne zaman büyüyecek, ele gelecek?" derken, ele avuca sığmaz oldu :)

O'nu paketleyip bir kenara koyduğumuz günler (bknz. şekil 1-a :P) artık geride kaldı.  O çoktan bağımsızlığını ilan etti :) Uyudu uyumadı derken uykusuz geceler birbirini kovaladı.. Yine de sıkıntılı bir bebeklik geçirmedi çok şükür (sankim çok büyümüş de :), gazı çok olmazdı, ilk zamanlar ağlamıyordu bile. Çevredekiler "siz bunu hiç ağlatmamışsınız, ağlasın ciğerleri açılsın çocuğun" dediler. Ama biz kıyamadık, gık dese alıverirdik zaten.. Gece uykularında bile acıkınca ıhh ıhh yapardı ağzını yana doğru kıvırır meme arardı, ben de anlayıp doyururdum karnını. Doyurmazsak ağlardı tabi :) Ne zaman ki dönmeye başladı, tüm dikkatimize rağmen birgün kaşla göz arasında koltuktan düştü, o gün ciğerleri de sesi de tam olarak açıldı sanırım.. 

     Büyüme hikayemiz uzun tabiki, velhasılı bugünlere geldik.. Artık oyuncaklardan daha bir anlar, o minnak işaret parmağıyla herşeyi kurcalar, pıtı pıtı her odaya emekler, çekmeceleri açmaya çalışır oldu. Tutunarak uzun zamandır yürüse de ellerini (yada dayandığı göbüşünü :) bırakmaya henüz cesareti yok, ama bıraktığı zaman birkaç saniye durabiliyor şimdilik. Tatlı tatlı heceliyor, birşeyler anlatmaya çalışıyor, söyleniyor.. Bazen öyle çok bağırarak abababaaaa diyor ki, sesi bizi bastırıyor, kimseyi konuşturmuyor :)

     İşte bu da 10 aylık Emirhan.. İki ay önce aldığımızdan beri favori oyuncağı olan Fisher Price'ın aktivite masasıyla oynarken. Ortasındaki tabağı direksiyon gibi çevirmeyi çok seviyor, üzerindeki diğer parçalarla ve müzikleriyle de çok eğleniyor.. İyi ki almışız dediğimiz oyuncaklardan biri. Aslında bu aylarda çocuklar herşeyle oynayabiliyor, plastik kaplar bile iş görür, yeter ki yeni birşey olsun onlara.. Zaten ilgileri bir süre sonra gidiyor ve başka şeylere yöneliyorlar.. O yüzden çok pahalı şeylere yönelmemekte fayda var. Ama eğitici yönü olan birkaç oyuncağı da olmalı diye düşünüyorum.. Kelimeleri, renkleri, şekilleri artık öğrenmeye başlamalı, el-kol koordinasyonu kuvvetlenmeli.. Eskiden pek ilgi göstermediği ayıcık, tavşancık gibi pofuduk oyuncaklara da ilgisi arttı.. Tavşancık nerede deyince onu gidip alıyor ve sarılıyor :) Ama ben tavşancığı alıp "cici tavşan, tatlı tavşan" diye seversem de, kucağıma gelip bana sarılıyor kerata.. Şimdiden tavşancığı kıskanıyor, kardeşi olursa nasıl davranır bilemiyorum :)

     Annelik bir derya, hergün ben de onunla yeni birşeyler öğreniyorum.. Yazacak şey çok ama vakit az :) Minik pisicik de uyanmışken, bugünlük bu kadar..

Sevgiyle kalın..